Τούμπα (Βαρύτονο-Eυφώνιο)

 Η τούμπα είναι το πιο βαθύφωνο χάλκινο πνευστό όργανο, αν και το μπάσο τρομπόνι μπορεί να δημιουργήσει ακόμα χαμηλότερους τόνους. 

Είναι όργανο ογκώδες και δύσκολο στο κράτημα, έχει τύλιγμα ευθύ,  κυρίως κωνική διάτρηση και μεγάλο άνοιγμα υψωμένης καμπάνας. 

Η τούμπα στη σημερινή μορφή της ξεκίνησε περί το 1835 ως όργανο για στρατιωτικές μπάντες. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε και στην ορχήστρα,  όπου εκτόπισε τα μπάσα κόρνα και άλλα βαθύφωνα όργανα της εποχής. 

Υπάρχουν διαφορετικές προτιμήσεις σε κατασκευαστικές λεπτομέρειες του οργάνου, στη Γαλλία και Αγγλία αφενός, στις οποίες το όργανο έχει στενότερη διάτρηση και στη Γερμανία και Ανατολική Ευρώπη αφετέρου, όπου οι τούμπες παράγουν ήχο που θυμίζει ελαφρά το εκκλησιαστικό όργανο. 

H oνομαζόμενη «τούμπα Βάγκνερ» είναι κόρνο με τενόρο και μπάσο εκπρόσωπο και κατασκευάστηκε με παραγγελία του Βάγνερ για το έργο Δαχτυλίδι του Νιμπελούνγκεν (Ring des Nibelungen.) 

Η τούμπα παράγει πολύ χαμηλούς ήχους και ο ρόλος της στη συμφωνική ορχήστρα είναι να υποστηρίζει το κοντραμπάσο. Είναι προφανές ότι το όργανο αυτό μένει συνήθως με τον ήχο του στο παρασκήνιο και υπάρχουν λίγα έργα, στα οποία δεσπόζει. είναι κόρνο με τενόρο και μπάσο εκπρόσωπο και κατασκευάστηκε με παραγγελία του Βάγνερ για το έργο Δαχτυλίδι του Νιμπελούνγκεν (Ring des Nibelungen.)

Η τούμπα παράγει πολύ χαμηλούς ήχους και ο ρόλος της στη συμφωνική ορχήστρα είναι να υποστηρίζει το κοντραμπάσο. Είναι προφανές ότι το όργανο αυτό μένει συνήθως με τον ήχο του στο παρασκήνιο και υπάρχουν λίγα έργα, στα οποία δεσπόζει. Στο κοντσέρτο για Ορχήστρα του Μπάρτοκ «ξεφεύγει» ο ήχος της τούμπας από την υπόλοιπη ορχήστρα. 

Ανάλογα με το είδος, το μήκος της κυμαίνεται από 3 έως 4 μέτρα. Επίσης το σώμα φέρει από τρεις έως έξι βαλβίδες.